De rol van de robotica neemt snel in belang toe op de specifieke niet-industriële toepassingsgebieden, met gevolgen voor de samenleving, de economie en het milieu. Robotsystemen worden doorgaans ontwikkeld om te voorzien in een specifieke technische, dienstverlenende of economische behoefte, maar vaak wordt hun bredere impact onvoldoende of helemaal niet onderzocht. Willen robots in de toekomst een nuttige rol spelen op maatschappelijk niveau, dan is het van belang de hoofdrichtingen op dit gebied vast te stellen die de VN-doelstellingen voor duurzame ontwikkeling (SDG’s) mogelijk maken, en de ontwikkeling ervan aan te moedigen. Evenzo is het nodig de negatieve effecten te begrijpen die sommige toepassingen kunnen hebben op de verwezenlijking van de SDG’s, en ervoor te zorgen dat samenlevingen in staat zijn deze te voorkomen of te verzachten. Geïnspireerd door een verkenning van de rol van kunstmatige intelligentie bij de verwezenlijking van de SDG’s, presenteert dit document een voorlopige versie van een op consensus gebaseerd proces van deskundigenonderzoek naar de rol van robots – als facilitator of remmer – voor een duurzamere toekomst. Voor elke SDG konden de auteurs potentiële positieve en negatieve gevolgen van robotica vaststellen. Het blijft echter moeilijk om een eenvoudig en volledig overzicht te schetsen van de verschillende manieren waarop robottoepassingen een (directe of indirecte) impact kunnen hebben. Bestaande projecten en studies zijn niet intuïtief vergelijkbaar omdat ze veel verschillende richtingen uitgaan en zich niet op hetzelfde niveau van abstractie, technologische gereedheid of implementatie bevinden. Afgeleid van de bevindingen worden aanbevelingen voor toekomstige beleidsontwikkelingen overwogen.

Auteurs: Dominik B.O. Boesl, Tamas Haidegger, Alaa Khamis, Vincent Mai, Carl Mörch, Bhavabi Rao, An Jacobs, Bram Vanderborght

Lees de volledige paper