Abstract

Mensen hebben in sociale dilemma’s verschillende voorkeuren voor wat ze voor zichzelf en wat ze voor anderen bestemmen. Deze verschillen vloeien voort uit contextuele redenen, intrinsieke waarden en sociale verwachtingen. Wat nog steeds een punt van discussie is, is of deze verschillen kunnen worden geschat uit verschillen in het deliberatieproces van elk individu. In dit werk analyseren wij de reactietijden van de deelnemers in drie verschillende experimenten van het Iterated Prisoner’s Dilemma met het Drift Diffusion Model, dat de reactietijden koppelt aan de waargenomen moeilijkheid van de beslissingstaak, de snelheid waarmee informatie wordt verzameld (deliberatie), en de intuïtieve attitudes ten aanzien van de keuzes. Vervolgens wordt de correlatie bepaald tussen deze resultaten en de houding van de deelnemers ten aanzien van de toewijzing van middelen. Wij stellen vast dat individuen die middelen gelijkelijk hebben toegewezen, gecorreleerd zijn met meer deliberatie dan sterk coöperatieve of sterk gebrekkige deelnemers, die sneller bewijsmateriaal verzamelen om tot een beslissing te komen. Ook is het verzamelen van bewijsmateriaal sneller in settings met vaste buren dan in shuffled settings. Bijgevolg maken snelle beslissingen in deze experimenten geen onderscheid tussen coöperanten en defecten, maar lijken zij die meer reageren op het gedrag van anderen te onderscheiden van degenen die categorisch handelen.

Auteurs: Eladio Montero-Porras, Tom Lenaerts, Riccardo Gallotti & Jelena Grujic

Lees de volledige tekst hier